Ωραία κατάκτηση η αλήθεια

Υπήρχε ένας αγρότης που κάθε ημέρα και επί χρόνια πουλούσε ένα κιλό βούτυρο σε έναν αρτοποιό.
Μια μέρα ο αρτοποιός αποφάσισε να ζυγίσει το βούτυρο για να δει αν έπαιρνε τη σωστή ποσότητα. Βρέθηκε αρκετά λιγότερο. Θυμωμένος για αυτό, κατήγγειλε τον αγρότη και λίγο αργότερα βρέθηκαν στο δικαστήριο.
Ο δικαστής ρώτησε τον αγρότη εάν χρησιμοποιούσε κάποια ζυγαριά για να ζυγίσει το βούτυρο. Ο αγρότης απάντησε: «Ομολογώ ότι είμαι λίγο πρωτόγονος σε αυτές τις διαδικασίες. Δεν έχω ζυγαριά, αλλά έχω έναν αλάνθαστο τρόπο. "
Ο δικαστής ρώτησε και πάλι: «Για πείτε μας λοιπόν πώς ζυγίζατε το βούτυρο;»
Ο αγρότης απάντησε:
«Κύριε, πολύ πριν ο αρτοποιός αρχίσει να αγοράζει βούτυρο από μένα, εγώ αγόραζα ένα κιλό ψωμί από αυτόν. Κάθε μέρα όταν ο αρτοποιός έφερνε το ψωμί, το έβαζα στη ζυγαριά και του έδινα το ίδιο βάρος σε βούτυρο. Αν κάποιος πρέπει να κατηγορηθεί, είναι ο αρτοποιός. "
Δεν ισχύει μόνο για την σχέση μας με τους άλλους αλλά και για τον ίδιο μας τον εαυτό: Κάποτε θαρθει η ώρα να πάρουμε αυτό που δίνουμε.
Η εξαπάτηση και το ψέμα δεν έχει μεγάλη διάρκεια, αυτό έχει γίνει ξεκάθαρο και έχει ειπωθεί ποικιλοτρόπως από σοφούς και λιγότερο σοφούς.
Κανένας δεν πήγε στράφι όταν τα έδωσε όλα και όταν είπε την αλήθεια.
Ωραία κατάκτηση και η αλήθεια, δε νομίζετε;