Που νάναι αυτός ο Ντιέγκο
2002 ταξιδεύω στο Μπουένος Άιρες, πραγματικά ονειρεμένος προορισμός. Η διεθνής Ομοσπονδία βόλεϊ οργανώνει το παγκόσμιο συνέδριό της και με προσκαλεί να παρουσιάσω όσα ετοιμάζουμε για τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 στο βόλεϊ.
Μετά από δεκατέσσερις ώρες πτήσης και μερικές ακόμα στα αεροδρόμια, σχεδόν μετρώ ένα εικοσιτετράωρο από το σπίτι στην Αθήνα έως να ξεκλειδώσω τη πόρτα του δωματίου στο Sheraton. Η ευχή της ξεκούρασης που μου δίνουν από τη ρεσεψιόν δεν πιάνει τόπο. Μάτι γαρίδα, ούτε ίχνος χασμουρητού. To τζετ λανγκ παλεύει αυτό το πρώτο βράδυ με την κόπωση και την νικά εύκολα. Οι γιγαντιαίες τηλεοράσεις στο δωμάτιο του πολυτελούς ξενοδοχείου αποδεικνύονται η καλύτερη παρέα, μαζί με τη θέα της βραδινής λάτιν πόλης από το παράθυρο που καθρεφτίζει τον κεντρικό δρόμο. Το Μπουένος Άιρες δεν κοιμάται ποτέ.
Το ζάπινγκ γίνεται το άθλημα του βραδιού, απ όλα έχει το μενού. Από πολύχρωμες ισπανόφωνες ειδήσεις μέχρι αργεντίνικες ταινίες παλαιότατης κοπής έως και συνταγές μαγειρικής με το περίφημο βοδινό κρέας σε όλες του τις εκδοχές. Κάποτε οι αλλαγές στα κανάλια σταματούν. Στην εμφάνιση της φιγούρας του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα τίποτα άλλο δεν έχει μεγαλύτερη σημασία, ειδικά αν είσαι στην πρωτεύουσα της Αργεντινής.
Μου γεμίζουν όλη την άχαρη αυτή νύχτα τα μαγικά κόλπα του θρυλικού Ντιεγκίτο. Τον βλέπεις έφηβο σε ασπρόμαυρα βίντεο, τον βλέπεις έγχρωμα με φουντωτά μαλλιά, τον βλέπεις με την εθνική στα παγκόσμια κύπελλα, στην Ιταλία, την Ισπανία, παντού. Σε όλα τα γήπεδα οι αντίπαλοι να τον κυνηγούν λυσσασμένα και κείνος με την χάρη και την ασυλία ενός κόμικ ήρωα να ξεφεύγει με εξωπραγματικά τρικ. Τόσο εξωπραγματικά που χρειάζεσαι την δεύτερη επανάληψη για να εμπεδώσεις. Μαζί με τις εικόνες, συνοδεύουν οι φωνές των λατινοαμερικάνων παρουσιαστών που κρατούν την ανάσα περισσότερο και από τους δύτες στα ντοκιμαντέρ του Ζακ Κουστώ. Μετάγγιση έμπνευσης αλλά και αλλόκοτης, ασίγαστης ενέργειας.
Η νύχτα βγαίνει απροσδόκητα γρήγορα, η τηλεόραση κλείνει και μετά από μερικές ετοιμασίες μεταφέρομαι στην αίθουσα για το πρωινό γεύμα. Η μοναξιά του πρώτου πελάτη γεμίζει με χαλαρή κουβεντούλα με το ζευγάρι νέων παιδιών (αγόρι και κορίτσι) που εργάζονται στο σέρβις. Δίνω το πρώτο στίγμα αυτό της καταγωγής. Για δεύτερο βήμα επικοινωνίας, μου έρχεται ποιος άλλος ο Ντιέγκο. Τον είχα άμεσα στο μυαλό μου:
«Παιδιά ξέρω έναν αργεντινό ποδοσφαιριστή δεν ξέρω αν και σεις τον γνωρίζετε». Στην σοβαρή μου όψη πλησιάζουν κοντύτερα να ακούσουν τι σημαντικό είχα να τους πω.
«Εάν το λέω σωστά, ονομάζεται Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Υπάρχει πράγματι αυτό το όνομα παιδιά; Τον γνωρίζετε; Μήπως το λέω λάθος;» είπα, δίνοντας τόνο έντονης αμφιβολίας στη φωνή μου. Σείστηκε ο τόπος από τα γέλια και τις επιδοκιμασίες του αστείου.
Με το λιώσιμο του πάγου, το αγόρι της παρέας έρχεται ένα βήμα πιο μπροστά συστημένος -τι σύμπτωση- ως Ντιέγκο και αυτός, ενώ το κορίτσι από πίσω χειρονομούσε ότι αυτός ο Ντιέγκο δεν έχει καμία σχέση με τον ορίτζιναλ. Ο ιμιτασιόν Ντιέγκο βουτάει ένα πορτοκάλι από τον πάγκο, λοξοκοιτά αν εν τω μεταξύ έχει εμφανιστεί άλλος πελάτης στην αίθουσα και ξεκινά μερικά κόλπα αλά Ντιεγκίτο πάνω από το ζουμερό φρούτο που είναι αφημένο στο πάτωμα για τη μικρή επίδειξη.
Συμπαθητικά τα πήγαινε, ώσπου να μπερδέψει τα πόδια του και το μαύρο δερμάτινο σκαρπίνι του να πατήσει και ξεζουμίσει το άτυχο πορτοκαλάκι. Γελάσαμε πάλι με την ψυχή μας βλέποντας το άτυχο αποτέλεσμα και την βουτιά του να σκουπίσει τα ζουμιά της μικρής ζημιάς.
Που ναναι ο ιμιτασιόν Ντιέγκο που είναι και ο ορίτζιναλ σήμερα 27 Νοεμβρίου του 2020. Το πιθανότερο να συμπληρώνει τις ατέλειωτες ουρές των Αργεντινών έξω από το κοιμητήριο της Bella Vista για το ύστατο χαίρε στο αιώνιο σύμβολο της Αργεντινής και του ποδοσφαίρου της άλλης διάστασης. Αλλά και των εκατομμυρίων που ονειρεύτηκαν να ντριπλάρουν σαν Ντιεγκίτο ή εκείνων που τον μίσησαν επειδή φόρεσε την αντίπαλη φανέλα. Αλλά μόνο με τους αντιπάλους η ζωή έχει νόημα, τι θα γινόταν χωρίς αυτούς. Δεν είναι και λίγο φίλε να είσαι αντίπαλος του Ντιέγκο Μαραντόνα.
Του Ντιέγκο που πιθανότατα να μπορούσε να πείσει τους εγκληματίες να κάθονται σαν αρνάκια, τους πολέμιους να σκέφτονται την ειρήνη και τους πλούσιους να αναδιανέμουν τις περιουσίες προς όφελος των φτωχών.
Μετά από δεκατέσσερις ώρες πτήσης και μερικές ακόμα στα αεροδρόμια, σχεδόν μετρώ ένα εικοσιτετράωρο από το σπίτι στην Αθήνα έως να ξεκλειδώσω τη πόρτα του δωματίου στο Sheraton. Η ευχή της ξεκούρασης που μου δίνουν από τη ρεσεψιόν δεν πιάνει τόπο. Μάτι γαρίδα, ούτε ίχνος χασμουρητού. To τζετ λανγκ παλεύει αυτό το πρώτο βράδυ με την κόπωση και την νικά εύκολα. Οι γιγαντιαίες τηλεοράσεις στο δωμάτιο του πολυτελούς ξενοδοχείου αποδεικνύονται η καλύτερη παρέα, μαζί με τη θέα της βραδινής λάτιν πόλης από το παράθυρο που καθρεφτίζει τον κεντρικό δρόμο. Το Μπουένος Άιρες δεν κοιμάται ποτέ.
Το ζάπινγκ γίνεται το άθλημα του βραδιού, απ όλα έχει το μενού. Από πολύχρωμες ισπανόφωνες ειδήσεις μέχρι αργεντίνικες ταινίες παλαιότατης κοπής έως και συνταγές μαγειρικής με το περίφημο βοδινό κρέας σε όλες του τις εκδοχές. Κάποτε οι αλλαγές στα κανάλια σταματούν. Στην εμφάνιση της φιγούρας του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα τίποτα άλλο δεν έχει μεγαλύτερη σημασία, ειδικά αν είσαι στην πρωτεύουσα της Αργεντινής.
Μου γεμίζουν όλη την άχαρη αυτή νύχτα τα μαγικά κόλπα του θρυλικού Ντιεγκίτο. Τον βλέπεις έφηβο σε ασπρόμαυρα βίντεο, τον βλέπεις έγχρωμα με φουντωτά μαλλιά, τον βλέπεις με την εθνική στα παγκόσμια κύπελλα, στην Ιταλία, την Ισπανία, παντού. Σε όλα τα γήπεδα οι αντίπαλοι να τον κυνηγούν λυσσασμένα και κείνος με την χάρη και την ασυλία ενός κόμικ ήρωα να ξεφεύγει με εξωπραγματικά τρικ. Τόσο εξωπραγματικά που χρειάζεσαι την δεύτερη επανάληψη για να εμπεδώσεις. Μαζί με τις εικόνες, συνοδεύουν οι φωνές των λατινοαμερικάνων παρουσιαστών που κρατούν την ανάσα περισσότερο και από τους δύτες στα ντοκιμαντέρ του Ζακ Κουστώ. Μετάγγιση έμπνευσης αλλά και αλλόκοτης, ασίγαστης ενέργειας.
Η νύχτα βγαίνει απροσδόκητα γρήγορα, η τηλεόραση κλείνει και μετά από μερικές ετοιμασίες μεταφέρομαι στην αίθουσα για το πρωινό γεύμα. Η μοναξιά του πρώτου πελάτη γεμίζει με χαλαρή κουβεντούλα με το ζευγάρι νέων παιδιών (αγόρι και κορίτσι) που εργάζονται στο σέρβις. Δίνω το πρώτο στίγμα αυτό της καταγωγής. Για δεύτερο βήμα επικοινωνίας, μου έρχεται ποιος άλλος ο Ντιέγκο. Τον είχα άμεσα στο μυαλό μου:
«Παιδιά ξέρω έναν αργεντινό ποδοσφαιριστή δεν ξέρω αν και σεις τον γνωρίζετε». Στην σοβαρή μου όψη πλησιάζουν κοντύτερα να ακούσουν τι σημαντικό είχα να τους πω.
«Εάν το λέω σωστά, ονομάζεται Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Υπάρχει πράγματι αυτό το όνομα παιδιά; Τον γνωρίζετε; Μήπως το λέω λάθος;» είπα, δίνοντας τόνο έντονης αμφιβολίας στη φωνή μου. Σείστηκε ο τόπος από τα γέλια και τις επιδοκιμασίες του αστείου.
Με το λιώσιμο του πάγου, το αγόρι της παρέας έρχεται ένα βήμα πιο μπροστά συστημένος -τι σύμπτωση- ως Ντιέγκο και αυτός, ενώ το κορίτσι από πίσω χειρονομούσε ότι αυτός ο Ντιέγκο δεν έχει καμία σχέση με τον ορίτζιναλ. Ο ιμιτασιόν Ντιέγκο βουτάει ένα πορτοκάλι από τον πάγκο, λοξοκοιτά αν εν τω μεταξύ έχει εμφανιστεί άλλος πελάτης στην αίθουσα και ξεκινά μερικά κόλπα αλά Ντιεγκίτο πάνω από το ζουμερό φρούτο που είναι αφημένο στο πάτωμα για τη μικρή επίδειξη.
Συμπαθητικά τα πήγαινε, ώσπου να μπερδέψει τα πόδια του και το μαύρο δερμάτινο σκαρπίνι του να πατήσει και ξεζουμίσει το άτυχο πορτοκαλάκι. Γελάσαμε πάλι με την ψυχή μας βλέποντας το άτυχο αποτέλεσμα και την βουτιά του να σκουπίσει τα ζουμιά της μικρής ζημιάς.
Που ναναι ο ιμιτασιόν Ντιέγκο που είναι και ο ορίτζιναλ σήμερα 27 Νοεμβρίου του 2020. Το πιθανότερο να συμπληρώνει τις ατέλειωτες ουρές των Αργεντινών έξω από το κοιμητήριο της Bella Vista για το ύστατο χαίρε στο αιώνιο σύμβολο της Αργεντινής και του ποδοσφαίρου της άλλης διάστασης. Αλλά και των εκατομμυρίων που ονειρεύτηκαν να ντριπλάρουν σαν Ντιεγκίτο ή εκείνων που τον μίσησαν επειδή φόρεσε την αντίπαλη φανέλα. Αλλά μόνο με τους αντιπάλους η ζωή έχει νόημα, τι θα γινόταν χωρίς αυτούς. Δεν είναι και λίγο φίλε να είσαι αντίπαλος του Ντιέγκο Μαραντόνα.
Του Ντιέγκο που πιθανότατα να μπορούσε να πείσει τους εγκληματίες να κάθονται σαν αρνάκια, τους πολέμιους να σκέφτονται την ειρήνη και τους πλούσιους να αναδιανέμουν τις περιουσίες προς όφελος των φτωχών.
