Ελάχιστα μετά τη Μ. Παρασκευή
ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Μου άρεσε πολύ όταν
το είχα πρωτοακούσει.
Και το βρήκα στη ζωή ως
τον απόλυτο θησαυρό της.
Μετά τη Μ. Παρασκευή,
υπάρχει πάντα η Ανάσταση,
κάποιος μου είχε σφυρίξει
όταν ήμουν μικρός.
Αργότερα, το διαπίστωσα και μόνος μου.
Μετά από ένα κακό, καλωσόριζα ένα καλό.
Και μετά έλεγα το κακό καλό
και με κοίταγαν όλοι
σαν τον τρελό του χωριού.
Και μετά από μια βαριά στενοχώρια
που μουσκιζε τα στήθια,
ερχόταν η χαρά που τα φούσκωνε
από τις πηγές του εσωτερικού ποταμού μου.
Και μετά από ένα πρόβλημα
που με πήγαινε στον πάτο του βαρελιού,
ξεπρόβαλε μια ευκολία που μουδινε μια δυνατή
και με σήκωνε εκεί πάνω ψηλά.
Και μετά από θαλασσοταραχές
και εντάσεις του νου, εμφανιζόταν
ω του θαύματος,
η αρμονία και η γαλήνη.
Και μετά το δράμα ερχόταν μια κωμωδία,
που έκανε το δράμα ακόμα πιο μεγάλη κωμωδία.
Και μετά από μια πείνα ή δίψα φυσική ή συναισθηματική, ερχόταν η αφθονία και το χαμόγελο της πληρότητας.
Και μετά από την αποτυχία του αιώνα,
ερχόταν η επιτυχία του αιώνα.
Και μετά από βαρύ,
ασήκωτο, βουβό πόνο,
ερχόταν μια αλλόκοτη ευτυχία
συνοδευόμενη με ουρλιαχτά και πανηγυρισμούς.
Και μετά από μια σκλαβιά,
ερχόταν μια ελευθερία.
Μα πως να την αποθεώσεις μια ελευθερία
χωρίς να έχεις ζήσει μια σκλαβιά.
Να στέκουμε κατανυκτικά και με σεβασμό στις μεγάλες Παρασκευές μας. Να τις αναγνωρίζουμε.
Μαζί με τον θρήνο, ξεκινά και η ώρα της μεγάλης μετάβασης.
Γυρνάς και βλέπεις τα βαρίδια σου, κοιτάς και τους σταυρούς που κουβαλάς. Μετά, κοιτάς μπροστά στο στόχο. Μπορείς να φτάσεις εκεί ψηλά με όλα αυτά δεμένος; Μπα..
Ήρθε η ώρα κάτι διαφορετικό να κάνεις. Αξίζεις για μεγάλες αποφάσεις, ονειρεύσου την στιγμή της ανάστασης με τη λύτρωση και τα βεγγαλικά του πανηγυριού και ξεκίνα.
Η ώρα σου είναι τώρα, ελάχιστα μετά τη Μεγάλη Παρασκευή.
Τώρα που ξέρεις ότι μετά υπάρχει πάντα η Ανάσταση.
Έρχεται, έρχεται η ανάσταση,
πάντα έρχεται.
Οσονούπω, ταξιδεύει το άγιο φως
για τη μεγάλη συνάντηση μαζί σου.
Ας μας συναντήσει γρήγορα
και ας το διατηρήσουμε μέσα μας.
Καλό, Φωτεινό Πάσχα να έχουμε αγαπημένοι μου.
Μου άρεσε πολύ όταν
το είχα πρωτοακούσει.
Και το βρήκα στη ζωή ως
τον απόλυτο θησαυρό της.
Μετά τη Μ. Παρασκευή,
υπάρχει πάντα η Ανάσταση,
κάποιος μου είχε σφυρίξει
όταν ήμουν μικρός.
Αργότερα, το διαπίστωσα και μόνος μου.
Μετά από ένα κακό, καλωσόριζα ένα καλό.
Και μετά έλεγα το κακό καλό
και με κοίταγαν όλοι
σαν τον τρελό του χωριού.
Και μετά από μια βαριά στενοχώρια
που μουσκιζε τα στήθια,
ερχόταν η χαρά που τα φούσκωνε
από τις πηγές του εσωτερικού ποταμού μου.
Και μετά από ένα πρόβλημα
που με πήγαινε στον πάτο του βαρελιού,
ξεπρόβαλε μια ευκολία που μουδινε μια δυνατή
και με σήκωνε εκεί πάνω ψηλά.
Και μετά από θαλασσοταραχές
και εντάσεις του νου, εμφανιζόταν
ω του θαύματος,
η αρμονία και η γαλήνη.
Και μετά το δράμα ερχόταν μια κωμωδία,
που έκανε το δράμα ακόμα πιο μεγάλη κωμωδία.
Και μετά από μια πείνα ή δίψα φυσική ή συναισθηματική, ερχόταν η αφθονία και το χαμόγελο της πληρότητας.
Και μετά από την αποτυχία του αιώνα,
ερχόταν η επιτυχία του αιώνα.
Και μετά από βαρύ,
ασήκωτο, βουβό πόνο,
ερχόταν μια αλλόκοτη ευτυχία
συνοδευόμενη με ουρλιαχτά και πανηγυρισμούς.
Και μετά από μια σκλαβιά,
ερχόταν μια ελευθερία.
Μα πως να την αποθεώσεις μια ελευθερία
χωρίς να έχεις ζήσει μια σκλαβιά.
Να στέκουμε κατανυκτικά και με σεβασμό στις μεγάλες Παρασκευές μας. Να τις αναγνωρίζουμε.
Μαζί με τον θρήνο, ξεκινά και η ώρα της μεγάλης μετάβασης.
Γυρνάς και βλέπεις τα βαρίδια σου, κοιτάς και τους σταυρούς που κουβαλάς. Μετά, κοιτάς μπροστά στο στόχο. Μπορείς να φτάσεις εκεί ψηλά με όλα αυτά δεμένος; Μπα..
Ήρθε η ώρα κάτι διαφορετικό να κάνεις. Αξίζεις για μεγάλες αποφάσεις, ονειρεύσου την στιγμή της ανάστασης με τη λύτρωση και τα βεγγαλικά του πανηγυριού και ξεκίνα.
Η ώρα σου είναι τώρα, ελάχιστα μετά τη Μεγάλη Παρασκευή.
Τώρα που ξέρεις ότι μετά υπάρχει πάντα η Ανάσταση.
Έρχεται, έρχεται η ανάσταση,
πάντα έρχεται.
Οσονούπω, ταξιδεύει το άγιο φως
για τη μεγάλη συνάντηση μαζί σου.
Ας μας συναντήσει γρήγορα
και ας το διατηρήσουμε μέσα μας.
Καλό, Φωτεινό Πάσχα να έχουμε αγαπημένοι μου.
